Hayal Meyal Olup Şiiri - Seyfi Karaca

Sen zaten bu dünyada kendini dogustan gurbette bildin
Sögütler deresinde sürüler daginda centesi aziksiz bir cocuklugun
Sen zaten kasi kirpigi yagmurla islanmis agitlara hic dinmeyerek
Izi kaybolmus yollarda
Yamaclari dumanlanmis iklimlerde
Cakmak tasindan ates almak icin söndü sönecek bir ocaga var gücünle
Esiginden gecmedigin zamanlari yasadim sayip ne salincak ne kundak
Sen zaten ucurtmasini rüzgara vermis yufka yürekler sahibiydin
Abim…
Mehmet abim bahar sana güz sana
Yaz sana kar ve kis sana
Borcu ödenmemis göclerin her yolcusunu sen sayarak
Kuslar kuzular köprüler caglayanlar yazik ve yalan ömrüyün
Yagliga sarilmis nohut kavurgasi gibi
Nasil geldiysen öyle gittigin dünya avunur kanarsin diye belki
Hayal meyal olup
Düste dünekte hersey sana armagan

Subat / 18