Hayal kırıklığı ve umut şiir

HAYAL KIRIKLIĞI VE UMUT ŞİİR

Birer birer içimde yok oldu.
Hepsi talan,
Hepsi yalan oldu…
Gecenin karanlığında sessizce ağladım,
Yalnızlığımın içinde kayboldum,
Ve sensiz geçen her anımda,
Bir parçam daha eksildi.
Yollar var önümde,
Ama yürüyemem artık,
Adımlarım ağır,
Kalbimse hep yaralı.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Bir umut ışığı arıyorum,
Ama bulamıyorum,
Belki de kader böyle yazıldı,
Belki de ben hep yalnız kaldım.
Hayallerim vardı benim,
Şimdi sadece bir anı,
Ve o anının içinde
Senin gözlerin…
Senin gözlerin,
Bir zamanlar bana yaşam veren,
Şimdi ise yalnızca hüzünle bakan,
Soğuk ve uzak bir deniz gibi.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Kalbimde sakladığım o eski sevda,
Bir küle dönüp savruldu rüzgarda,
Ama yine de içimde bir sızı,
Adını fısıldayan sessiz bir fırtına.
Yitip giden hayallerin ardından,
Bir ses kaldı, soluk ve kırık,
O ses benim, senin olmayan,
Ve seninle yarım kalan.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Artık ne düşler kurarım,
Ne de umutlar beslerim,
Sadece sensizliğin içinde,
Bir gölge gibi var olurum.
Hayallerim vardı benim,
Ama şimdi sadece bir hatıra,
Ve o hatıranın tam ortasında,
Senin gülüşün…
Senin gülüşün,
Bir zamanlar aydınlatan karanlık gecelerimi,
Şimdi sadece uzaktan bakabildiğim,
Ulaşamadığım bir yıldız gibi.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Her gece düşlerimde seni ararım,
Ama ellerim bomboş kalır,
Dokunamadığım, tutamadığım,
Bir hayalden ibaret artık.
Zaman geçer,
Ama acılar baki kalır,
Her geçen gün biraz daha eksilirim,
Kendi kendime kaybolurum.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Hayallerim vardı benim,
Birer birer yitip gitti,
Ama yine de kalbimde,
Bir umut saklı, küçük ve kırılgan.
Belki bir gün,
O umut yeniden yeşerir,
Belki seninle yeniden kurulur,
Kocaman bir dünya,
Ve o dünyada,
Sonsuzluk kadar güzel gözlerin…