Hayal Kahramanım Şiiri - Hüseyin Hilmi S ...

“Ben babamun evinde gezer idum kibari,
Gittum elun evine, oldum duvar hibari.”

Yerel bir Trabzon deyişi...

“ Bu şiir, tekinsiz bir gecenin en koyu deminde, fırtına anında, bir köpeğin itinayla tutup boyunlarından, asi bir örümceği ve yavrularını azgın bir ırmaktan karşıya geçirip kurtardığının öyküsüdür...”

Babamı gördüm
erken lacivert bir uykunun hırçın döşünde
kötü adamlar kovalarken beni düşümde
dağlara yaslanır gibi yaslandım
o da ne, sakalını kesmiş
bir de gençleşmiş, yer- gök inliyordu
dağ gibiydi babam yürürken
pençeleri kan damlıyordu
amansız dövüşünde

kaçtım,
ona sığındım
engin sahralar gibiydi bakışları
şimşekler çakıyordu gözlerinde
ne güzel atıyordu kalbi
çekingen bir göz atışıyla düşmanlarımı süzerken
yüreklerine korkunun paslı mıhları batarken
korku yoktu sözlerinde
ve o bildik kokusu burnumda hala tazeyken
bir şiir de babama olsun dedim
o hala sıra dağlar gibi yaşarken...