Kelimeleri eziyorum ayaklarımın altında,
Parçalıyorum hece hece, harf harf,
Düşünüyorum nereye atsam diye onları?
Ya kemik kokan koyu karanlık eski bir hücre olmalı,
Ya zifiri acılar ile dolu kör bir kuyunun dibi…!
Ya bitmeli bu muamma yol,dinlenmeli kuşlar!
Sonunda bir gül açılmalı hayal gibi,
Belki hayat dediğim çark doğru dönmeye başlar,
Küçük bir çocuk kaydıraktan kayar gibi.
Tükenesi yok yılların sanki ardı arkası yok,
Düşler umutla çıldırmış gibi, başkası yok!
Öylesine vurgunlar vurulmuş ki yüreklere
Açılsa da güller, gönlün,bir gül takası yok...!
Hüzünler dökülür ağaçlardan hazin hazin,
Bu sarımsı renkler aynasıdır kalbimizin,
Aynı hikaye benimdir veya hepimizin,
Susmuş bulutlar artık yağmurun yağası yok.!
Ve doldu kör kuyunun dibi,
Saadetler kaf dağında anka kuşu,
Artık mutlulukda hayal gibi..!
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 00:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ve doldu kör kuyunun dibi,
Saadetler kaf dağında anka kuşu,
Artık mutlulukda hayal gibi..!
hayaller bazen gerçek olur
tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)