Hayal Gibi Şiiri - Selçuk Alkan

Bir hayal gibiydi sanki mutluluğun kapısını açacak
Bilmezdim ateşin üflediği ruhun yandığını
Ya da mutluluğun ateşe susamak olduğunu
Ey yedi iklimden topladığım renk renk çiçekler!
Bilmezdim dünyanın sadece
Mavi renkten ibaret olduğunu.

Ayışığında kırmızı gülün masum haliydim
Bir yüzüm hanımeli
Sarı krizantemdi öteki yüzüm
Konmak için kuş kafesi ellere
Binbir başlı haberci kuşlara bürünürdüm.

Kazınacaktı adım gümüş harflerle bir suyun üstüne
Geceleri tutacaktım ayışığının hüznünü
Bir atkı olup saracaktım kışın çatlamış yüzünü
Nilüferin ne kadar şirin göründüğünü
Dokunmadan anlatacaktım duru bir suya
Suya yansıyan silüet ben değildim çünkü.

Ansızın çaldılar bir sonbahar mevsimi
Her sabah üzerime doğan güneşimi
Artık yan yana yürüdüğüm bir gölgem yoktu
Ve ben kıraç bir topraktım bundan böyle
Denizleri kıskandıran bakışlar diriltecekti sadece
İçimde yaşattığım ölü bir çocuğu.

Dağlayarak çıkardılar bulutsu gözlerimden
Mavi kanımla boyadığım gökyüzünü
Kopardılar duvar diplerinde büyüttüğüm
Kiraz verecek asmanın gonca yapraklarını
Diktiler sönmemiş volkanları arka arkaya
Aşk masallarını taşıyan nasır bağlamış omuzlarıma.

Nice defterler geldi geçti yazılmayı bekleyen
Dökmedim kırmızıdan sarıya dönen mürekkebimi
İçime akıttım hep en güzel cümlelerimi
Bir gülün uğruna bütün gülleri incittim
Çünkü ben, sadece o bir gülün elinde
Şiirlere dökülebilecek bir kalemdim.

Artık zaman yazma vaktidir!
Artık zaman hasta ruhum için
Kâğıttan bin turna kuşu katlama vaktidir
Haydi turnalar!
Kanatlarınıza yazdığım huzuru getirin!
Sıcaklığı soğumamış ölü bir hayal gibi
Yeter ki bana sonsuz günler vaad edin.