Birden kendi çocukluğuma dönüyor, çocuksu rüyalar oluyorum
kovboylar dökülüyor mesela, yıkılmış sinemaların perdelerinden
ben rengarenk çiçekler ekiyorum, boş kovanları toplayıp yerden...
ama içimde apaçiler ölüyor, duman olup tüterken barış çubukları
sebebi kim., yoksa ben miyim.,bilmiyorum…
hiç görmediğim anamın kapanıp dizlerine,
çaresizliğimle ağlıyorum…
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta