Kırlangıçlar geldi bizim buralara. Yağmurlar başladı. Ağaçlar tomur tomur yapraklandı. Kuzular büyüdü. Kırlangıçlar geldi bizim buralara. Toprak uyandı böcekler çıktı yuvadan....
Bir gece memleketimin ovasında buldum kendimi tilki sesleri yırtıyor kulakları ve nemli hava kaplıyor her yeri. Ürpertilerle doldu içim şafaklar olmayacakmış gibi korktum, karanlıklarda bir ışık uzaklarda, yağmur suyunun üzerinden yansıyan ayı gördüm....
Kırlangıçlar geldi bizim buralara, çakır gözlü çocukların ellerindeki çemberin sesleri karıştı kendi seslerine, hayal mi bu gördüklerim yoksa rüyamı ama güzel işte. Yıldız kaydı gökyüzünden boşluğa doğru ve bu boş oda içinde buldum kendimi, karanlık etraflar pencereden baktım, bir gölge geliyor uzaklardan bir çizgi çekilmiş yolun etrafına....
Kırlangıçlar geldi bizim buralara. Hayal-meyal şeylerle geçti vakitlerim boşlukta değerlendirilmeden, gıcık, tuhaf, acayip, garip şeylerdi bendeki duygular. Buyum ben işte...
Kırlangıçlar geldi bizim buralara......
Abdullah SemerciKayıt Tarihi : 21.10.2004 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!