Hayal Şiiri - İzzet Kocadağ

Ne zaman bir tenhada, kalsam yalnız başıma;
Usulca dört yanımı, sarıyor gelip hüzün.
Daldıkça hatıralar, karışıp gözyaşıma,
Akıyor damla damla; karşımda solgun yüzün.

Öylece bakıyorsun, yüzüme hayal meyal;
İstiyorum ki o an, gitme hep orada kal!
Sende midir, bende mi; bilmem ki kimde vebal?
Birimiz günahkârız, sonumuz ondan hazin.

(10.03.1991 – Pazar / Bilecik)