Sabah saatin beşiydi
yoksa saat mi sabahın beşi,
Dışarıda gözükmüyordu gece
sisliydi, pusluydu,
ezan sesiydi duyulan
cama vuran yağmurdu
hüzündü
ürkeklikti belki de,
ay ışığı
suladığım karanfil
kokladığım nergis
içkinin etkisiyle kurulan hayal.
Saat sabahın beşiydi,
seni düşünmek...
ölüm dü.
Kayıt Tarihi : 13.3.2002 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!