Ortaçağlardan bir yoksul dede varmış Kaf Dağı'nın ardında bir masal şehri
Torunu Uludağ'larda bir çobanmış Masal Şehrin yamacında bir yar'iyle
Kavalıyla yalnızbaşa dolaşırmış Volkanik Uludağlara yollanmış sanki,
Susayınca Soğuk pınara yollanmış... Boynu bükük perişan kendi haliyle...
Birgün Çoban değneği pınara gitmiş Pembe bulutların altında konakta
Buna canı sıkılmış, ovaya inmiş Hayata tutunmaya çalışmış canla
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta