HAY'a duygusu ademin fıtratında toprağında suyunda hamurunda vAR.
Hani o iki karışmayanı işte o ayrı tutAR..
Çatladımı bir kere insanın AR damarı zinhAR.?
AzAR azar kendi bendini yıkAR da abide olup en yükseğe çıkAR..
HAYA't kusursuz bir öğretmen ve eğitmendir yAR...
Düştük cenderesine yaz, kış, bahAR,
Pişiyoruz, kAH kısık kAH yüksek hAR olsak da bizAR..
Heyy gözümün nuru can:
İnSan hayat ağacında meyve misali, büyüyüp de ham, çekirdek iken olgunu da vAR.
#betinegitmemek
ÖZ VE CAN
Kayıt Tarihi : 28.11.2022 04:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hay'at
![Özcan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/28/hay-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!