Osman gitti asker eline,
Yine aldım kalemimi elime.
Yazacağım işte bir kaç kelime.
Yeğenime benden hediye.
Asker oldun yola düştün babanla.
Sevgilin,
İnsan hep ayrılıklarda yazdı şiirini.
Ayrılıklar aşk ateşini tutuşturdu.
Ayrılıklar, mecnun etti leyla etti.
Ayrılıklar,insanı yazık etti del etti.
Dağlar delip kendisine yol etti...
Rize'de gök mavi değil.
Gökler yeşile çalar rizede.
Suları yeşil akar,gölleri yeşildir.
Etrafa bakıp duran gözler yeşildir.
Rize'de deniz ne mavi ne karadır.
Mehmet dedik, Osman dedik,
can dedik,can dedik.
Bu vatana can verecek
çok dedik, çok dedik.
Kahpe terör bir geriye
Pazartesi günü geldin evine.
Tutamadın yavruların eline,
Demedin bizlere hiç bir kelime.
Bizlere ne oldu bilemiyorum.
Mevlam yazdı bunu silemiyorum.
Asker oldum yirmi yaşımda
Şimdi burada görev başında
Yiğit oğlunu hayal edip karşında
Sakın üzülüpte ağlama anne
Küçüktüm büyüttün ettinde asker
Baba baba diye hep seni andı.
Her tarafta seni sorup aradı.
Telefonda sesin duyup ağladı.
Baba dedi yavrun duydun mu yarim.
Anne dediğinde içim sızılar.
Yine yandı bu gönlüm.
Alev alev tutuştu.
Sana yanar bu gönlüm.
Ey nebi ey resulum.
Hasretimden gözlerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!