İçimde vardır acılar bilinmez.
Öyle hayat vardır çekilmez.
Haytın yükü ağır fazla gidilmez.
İnsanı ömru kısa yolu uzundur.
İçimde yara var, tedavisi imkansız.
Ben sensiz hiç yapamazdım,
Adım bile atamazdım,
Sensiz sofra kuramazdım,
Ne edeyim ablacığım.
Sensiz oda da yatamazdım,
Anadolu kadınıdır bunu yaşayan.
Gece gündüz demeden her gün çalışan.
Bir an dinlenmeyip,her an uğraşan.
Nasır tutmuş eller perişan.
Eşin yokki durmaz bir an başında.
Hayallerim kaldı anne,
Bulutlar arasında...
Orda seni bulurdum,
Yanımda olmayınca.
Koşuşupta oynardım,
El dedik ayak dedik hergün yıkandık.
Horyatça kullandık ne çok aldandık.
Bilinçsiz kullanıp hem israf ettik.
Hiç bitmez dediğimiz suyu tükettik.
Ordan burdan alıp çöpleri attık.
Seni şimdi anladım.
Sevginin en yücesini,
Beni nasıl sevdiğini,
Yavrumu severken anladım.
Ne eziyet vermişim,
Bütün sevgiler senden doğar.
Büyür dal verir başak verir.
Seninle çiçek açar sevgiler.
Yeşerir tüm canlılar seninle.
Sende can bulur körpe yavrular.
En çok sana ihtiyacım varken,
Gözlerim etrafta seni ararken,
Dilim durmadan seni anarken,
Sen yoksun,yoksun be anne! ..
İyi günümde kötü günümde,
Gördüm haberlerde cansız bebeler! ! ! !
Parçalanmış başla,r kollar, bedenler.
Nasıl kıydınız katil yahudiler,caniler.
Gazzede kendimi gördüm anneler...
Çocuğumu doyurup uyuttuğumda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!