Havasızlığa Müstahaktık Belediye Otobüsünde

Bahsettiğimi sanma, Ay’dan veya uzaydan,
Bir otobüs içinde, öldüm havasızlıktan…

Kimse yadırgamıyor, kabul edilmiş şeydi,
Şahsım dayanamadı, nefesleri kesildi…

Hapşıran hapşırıyor, salgın ki yayılıyor,
Şahsım tıkandı kaldı Rab’bine yalvarıyor…

Şoför bassa düğmeye klimalar çalışacak,
Düşünülmese bile şahsım karışmayacak…

Maksadım daha başka, mecbur izleyecektim
Sabır sayılmasa da biraz sabredecektim…

Dönüşte yine aynı, otobüs değişmedi,
Müstahak olmasak da henüz her şey ilkeldi…

Demek herkes üşüyor, Temmuz’un sıcağında,
Ya da bir alışkanlık, otobüs ortamında…

(2014)