Ertesi gün sabahtan,
Hava güzel Allahtan.
Yürüye yürüye,
Okulu bulmuşum.
İmtihan saatin de,
Tam vaktinde olmuşum.
Ben yalnız tek başıma,
Buralara gelmişim.
Dağ bayır aşa aşa,
Okulumu bulmuşum.
Baktım ki buralara,
Herkes ailecek gelmiş.
Anne baba kendi çocuğuna,
Önce moral veriyor,
İçeri gönderirken,
Dualar ederek,
Akide şekeri yediriyor.
Meğer şeker heyecanı,
Yok edip bitirirmiş.
Yapılan dualarda,
Uğurluk getirirmiş.
Sonunda ben böylece,
Kazandım imtihanı.
Hayatım tam bilmece,
Allah bilir tabi ki,
Bundan sonrasını.
Benim köyümle Ankara’nın,
İki şeyi benziyor,
Güneşi ve havası.
Güneşte sorun yokta,
Havası is kokuyor.
Toprağı çorak olmuş,
Suları pis kokuyor.
3/3
Hasan Arpacı,1972,Ankara
Kayıt Tarihi : 26.11.2021 08:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/26/havasi-is-kokuyor-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!