Havanda Su Dövmek Şiiri - Uğur Musab Şahin

“Su, yolunu bulur” der büyüklerimiz.
Aktığı içindir su, berrak ve tertemiz.
Bulanmadan durulmaz su süzgeçte,
Dibi görünmeyen, kuyu derinliğinde
Taşıma suyla kim taşı döndürmüş?
Aralarından su sızmazdı, kim ölmüş?
Bu konu su götürmez, su kırar dişini.
Saman altında suda, boynuzlar eşini.
Dereyi görüp de paçayı sıva, bu işe.
Eline su dökemez, “dur” de bu gidişe.
O da yetmez, pişmiş aşa su katarlar
Havadan sudan, söze yalan katarlar.
Havanda su dövmek bu, kafa şişirir.
Kalburla su taşır, suda soğan pişirir.
Elinden gelse, bir kaşık suda boğar,
Elinde oltası, bulanık suda balık arar.
Sulu dereye götürür de, susuz getirir.
Bir damla suda kıyamet kopar, yitirir.
Suya sabuna dokunur, kanatlı melek,
Sıcak sudan soğuk suya düşürür felek.
Bin dereden su getirir, onca mazeret
Yalanı, su yüzüne çıkar ne cesaret.
Ayağına kara sular iner, gece döşekte
Su katılmamış piç, şu kapı eşiğinde.
Su koyuverir, sıkıntıya hiç gelemez.
Su neden yavaş akar, onu bile bilmez.
Babası kim, soyuna ve suyuna çeker,
Su gibi aziz olanlar da, ektiğini biçer.
Cemaline baksan, sanki bir içim sudur.
Dümenin suyuna gitmek korkusudur.
Suyu ısındı mı nedir? Abdest tutmaz.
Bu iş sulandıysa, akan sular durulmaz.
Su akarken testiyi doldursaydı,ah geç
Susuzken akrep olur, suyla bir yengeç.
Seraptır su yok, deve ile suya erişin
Varlık suyunu çekti, aşı susuz pişirin
2010