Havai Şiiri - Ahmet Zeytinci

Çok havai bu fişeklerde canım
benden habersiz
alıp başlarını gidiyorlar
hem de gece gece
gökyüzünde bilinmez bir yere
hepsi de sanki ışık saçan bilmece...

Çok havaisiniz çok
iyi de kime kızdınız
öyle jet gibi
bulutlara doğru kaçıyorsunuz
göğü yararken sesleriniz
etrafa aydınlık saçıyorsunuz...

Ben de biraz havai sayılırım
hem de fişek gibi
bir tek gökyüzüne çıkıp da
ışık saçamıyorum
bulamıyorum sonunu
bulunmuyor kainatın dibi...