Hava Kararırken Gel Şiiri - Engin Özcan

Bu akşam hava kararınca gel,
Uyurken en şatafatsız rüyalarıma,
Başımın belası allahın cezası gel...

Sigaramın dumanında zülfün,
Yağmurda teninin tadı,
Kokun rüzgarda saklı.

Adına bela okumaktan bıktım...
Hiç bilmediğim yollarda kayboldum,
Nehirlerden geçerken yıkıldı köprüler,
En sığ sularda boğuldum.

Bir cam aydınlığında,ismini yazdığım bir buğuydum,
Silindim gittim aniden,apansızca yittim,yokoldum.

Vahalarda susuz kuyuydum.
Kışın buz gibi bir ağaç gölgesiydim,
Geceleri karabasandım.... Duruldum.

Anlamsız cümlelerde devriklik nedeniydim,
Başı bozukluktum,serseri kurşundum,
Bir duvara saplanır gibi saplandım sana.
Bir pusulaydım hemde en doğrucusundan,
Seni buldukça yönümü şaşırdım..

Dargeçittim bir rüzgarla yıkıldım.
Bir uçurum kenarıydım,bir dağ ayazıydım,
Bir dal çıtırtısıydım sessizliği bozan,
Seni düşündükçe kendimi unuttum....

Ama sen gel,yinede..
Vazgeçememki...
Gel başımın belası,
Allahın cezası gel!

Engin ÖZCAN
14/12/1999
01:15 Zonguldak