Hava biraz bulutlansa Şiiri - Kürşat Usalan

Hava biraz bulutlansa
hep birlikte hüzünlensek

Bize özgüdür bu hüzün
batılılar bilmez bunu
harcımıza katılmıştır
Akdeniz’in serin tuzu

Akdeniz’lidir bu hüzün
Manş denizi bilmez bunu
kuzeyden doğmaz ki güneş
ıslanmaz sabahın ilk buzu

Biz bir yığın garip insan
Akdeniz’in doğusunda
konuşuruz buruk lisan
gündelikler konusunda

Ben bir zamanlar vardı ya!
ne fırsatlar yakaldım
bakma şimdi böyle yaya
zaman geçti bakakaldım.

Eskilerden söz açınca
yaş birikir gözlerince
belli etmez kararınca
gömer sahte bir sevince

Herkes yaşar bu sızıyı
masalarda ondan başka
çekip bir yudum rakıyı
dalıp gider eski aşka

kızı kaçmış bir işsize
silmiş o da defterinden
gözü yaşlı geldi bize
yaralıymış ta derinden

adını anmasın kimse
bir daha bu evde demiş
ama ah kızı bir bilse
hasretini ölecekmiş

yan masada başka konu
karısını bıçaklamış
on yıl yatmış önü sonu
namusunu temizlemiş

aşığıyla yakalmış
yatağında çırılçıplak
kanı beynine sıçramış
ondan sonra olmuş salak

genç olanı deli sevmiş
vermemiş ailesi kızı
sonra hep buraya gelmiş
dinmemiş kalbinde sızı

herkesler unut diyormuş
yok mu sana bir başkası
ama o hep içiyormuş
geçer mi gönül yarası

bir başkası yıllar önce
hani içen birasını
sevdalanmış da bir gence
dağıtmışmış yuvasını

sevdalandığı genç kadın
bir hercai hafif meşrep
demiş aldığını aldın
tekme koymuş dişi akrep

hüseyin kendi halinde
bir otuzbeşlik bir meze
sekiz nüfuslu evinde
aslında memleket Rize

bakma gelmiş bir iş için
toplamış çoluk çocuğu
yoksullukmuş için için
herbirini de bulduğu

Derken birden başladı saz
dağılıp gitti acılar
gelip geçti şu koca yaz
nerde saklı bu gacılar

bir misket bir harmandalı
batılılar bilmez bunu
böyle sarhoş yaşamalı
terimizde Akdeniz tuzu

İşte böyledir bu hüzün
okyanuslar bilmez bunu
sararıp giderken yüzün
dağılır dumanı tozu

hava biraz bulutlansa da
hep beraber hüzünlensek…

14.09.1994
TAVŞANLI