Hatırnazına Ömrümün Şiiri - Seyfi Karaca

Mis kokuyorsun
Mis....
Biliyor musun ey hayat..!
Seni hiç bir aynanın sevda kuşlarınca resmetmediği
Şahsında ayın,
Gıyabında güneşin, her damlasında yağmurun...
Verdiğin kadarından belki daha çok aldım sakladım sırrını
Günü geldi
Aşk...
Kendiliğinden yağdı yerden göklere
Günü geldi,
Gökten kendiliğinden çözüldü düğüm
Günü geldi üşenmeden günü gününe sen doğdun zamana
Esirgemeden can kattın, kan bağışladın canıma
Ne harcadıysam o nasipten harcadım biliyor musun..?
Demek biliyorsun..!
Ya ben duyar da bunu o mektup kuşundan
Nasıl çığırıp çalmam dağlara bağlara böyle tellali..?
Sevgilim nasıl şaşıp kalmam sende yere göğe sığmadığın,
... es güzelim es diye gönlünce...
Toprağın herbiryanını senin dünyan sınıp
Senin hayal yörende gezerek
Uykularına girilmedik bütün körpe düşleri sevgilim
Yanmadan nasıl düşerim ateşine..?
Senin üryanlarında uykusuz ve çıplak tenini tüterek
Koklamadan nasıl ederim karanfillerini güllerini yar-i canan...
Biz bize divanını nazlısıyla hoş kılan
Senin...
Ömrü –varıma bana
Hatırını tomurcuk çağından helal ettiğin

Seyfi Karaca......Mayıs / 11