Kızdığı zaman nefesi burnundan verirdi
Korktuğu zaman bembeyaz olurdu yüzü
Düşerdi kaşları gözlerinin üstüne
Masum yalanları söylerken
Burnunu kasırdı hep
Sevincinde ışıl ışıl parlayan
Yemyeşil bir vadi gözleri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
