Ben seni hatırlıyorum biyerden
Bir türlü çıkaramadım nereden
Dilimin ucundan düşebilirsin
Kimbilir belkide çok eskilerden.
Hatırladım şimdi hani çocuktuk
İlk heyecanım ilk buruk mutkuluk
Ben ilk şiirimi sana yazmıştım
Bir daha karşılaşmadık kaybolduk.
Sen bahar dalı gibiydin friz süren
Ben dibinde ot gibiydim yeşeren
Hiçbir zaman sana yetişemedim
Uzamıştı dalların yoktu gören.
Seneler sonra karşılaştık işte
İnsanlarla dolup taşan bu kentte
Rengini kaybetmiş iki ihtiyar
Öylesi bakıp kederle gülmekte.
Kayıt Tarihi : 6.10.2023 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!