Hatırlıyorum-1 Şiiri - Yücel Yalçınkaya

Şimdilerde daha çok aklıma geliyor.
Hayatımda bir devrim niteli taşıyan bakışların,
ilk onlarla başladı sanırım.
Sana olan aşkımın.bitmeyen mevsimleri,
Nasıl unuta bilirim ki..! !
Çocukken kimseyle paylaşmadığım misketlerim gibi..
Parlak ve ışıtılı gözlerini..
Hatırlarmısın Dışarıda boyunlu kazak ve bedenlerin öpüştüğü,
Beyaz karların pencere önüne misafir olduğu..günlerde bile..
Pusulanın ısrarla kuzeyi gösterdiği gibi..
Her geçen dakikada bir
Sana bakardı gözlerim..
Sonu mutlulukla biten bir masal gibi..
Gözlerimizin kesişip bana baktığın o anda..
Güneşe yaklaşan bir yıldız gibi.hissederdim kendimi..
Eridiğini bildiği halde, parlayan
Tanıyamazdım kendimi..
Çözülmesi zor bir matematik problemi olurdum.
Hatırlarmısın,Radyo konuşan dj bile,Bıkmıştı bizden..
Hayatındaki en uzun anonsları yapıyordu sanırım
Senin için istediğim her parçada..
hatırlıyormusun.teras katında herkesten gizli..
Elin elimin.esaretinde.geçirdiğimiz beş dakika Çay molalarını
Beyaz gömleğin üzerine dökülen sarı saçlarını..
Hatırlıyormusun bir merdiven boşluğuydu seninle ilk Öpüştüğümüz yer..
Ve durmuştu bütün dünya..sanki o anda.
Yağan kar..mevsimler..ölümer,yeni yaşamlar,ve tüm insanlar
İşte o an anlıyorum ki..
Yüreğim uçsuz bucaksız bir denizin içinde. esirdi
Hatırlıyorumda adın Deniz 'di......