Tanıdık geliyor hayatım daha önce yaşamadığım.
Her bir parçasına hissedilebilecek kadar yakınım.
Duygularım... ve ağlamak istiyorum o muhteşem hisle...
Kaybettiklerimden sadece benim haberim yokmuş gibi.
Geçmişim bana tutunuyor ve bir şey bekliyor benden.
Neyi kaybettim, kimi kaybettim ben bu kadar önemli?
Her anımın bir sahnesinde mutlaka kaybediyorum...
Hayatı bu şekilde tam bir hayatım olmadan yaşıyorum.
Gelir de belki bir gün emeklerim değdiği kadar yerini bulur da, tam işte o zaman muhteşem bir başlangıca adım atarız.
Sevdiğim,... Sevgilim? Sen misin bu kadar titrek ve ürkek içimde?
Ne coşkuluydun ne ufuksuzdun sen hatırlar gibiyim...
Bir yandan sevinirken bir yandan yasındayım.
Daha ismini bile hatırlamıyorken senden benim olduğun kadar bir parçanım.
Kopuk kopuk toplanıyor bir yere parçalar gördüğüm geçmişimden.
Bir türlü seni bulup oluşturamıyorum kendimde.
Göremiyorum, hissedemiyorum, sevemiyorum.
Bu bir son olsa da, seni sevmek güzeldi.
Sonraki sefer tekrar beni sev olur mu?
Sensizliğim sessizce sende kalsın,
Bensizliğin de sende...
Çok fazla yük yapıyorum sana üzgünüm ama...
Hatırlayamayacağım kadar güzel ve sevgiyi hak eden birisin...
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YAZARKEN TÜYLERİM DİKEN DİKEN OLMUŞTU SADECE ONU HATIRLIYORUM...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!