Hani bir çocuk vardı, hatırlar mısın?
Elma şekeri gibi al yanakları.
Kara boncuk gözleri döker gözyaşın.
Sanki korkmuş, titriyor gül dudakları.
Gelincik tarlasında ufak menekşe.
Üç-beş yaprak açmış, ortası neşe.
Çiçekleri mor-pembe, şaştım bu işe.
Dûçâr oldum zannedip, rüyaya, düşe.
Büyümemiş küçücük, yıllar geçse de.
Hâlâ ilk günkü gibi minik bir serçe.
Uçup geldi sessizce, kondu elime.
Gördüm ki sonsuz kalp var, nârin bedende.
O sonsuzda hapsolmuş, garîbtir hâli.
Derya içinde akan bir sel misâli.
Bunca sene aramış kayıp hayâli.
Buldu, kıymet bilmedi, gülmez cemâli.
Kayıt Tarihi : 20.12.2013 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!