hiçbir şeyin eksik olmadığını
bir sabah fark ettim.
bir isim gelmedi aklıma,
bir yüz belirmedi.
sessizdim,
ve o sessizlik
beni tamamladı.
bir bardak su içtim,
su sadece suydu.
bir ışık düştü duvara,
anlam aramadım.
kalbim çalışıyordu,
ama kimseye değil.
zaman geçiyordu,
takvimdeki günlerin
benden haberi yoktu.
biri gelseydi belki konuşurdum,
gelmedi.
gerek de kalmadı.
çünkü bazen yaşam,
hatırlamamakla başlıyor.
ve ben artık
sadece yaşıyorum.
bir neden olmadan,
bir sonuç beklemeden,
kendi sessizliğimde tam olarak.
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
04.05.2023




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!