Birgün dudakları birbirine değmeyenler için
Yazılmış bir şiir okursan eğer
Bilki bu şiir benimdir.
Dudaklarını şiirimin üstünde gezdir;
Hatırla beni...
Yağmurları gözyaşımla sevdim, bilirsin!
Düştüğünde bir sonbahar akşamı yola
Kaldırımlarda ayak izlerimi göreceksin
Ta.., uzaklardan baktığın zaman
Hatırla beni...
Bütün insanlar yok olmuş, ortalık ıssız
Bir çöle düşmüş vaha arıyosan eğer,
Bir serap ta olsa;
Dudaklarına götürdüğün damlacıklarda
Hatırla beni...
İnsanlar nasıl da bilmiyor, beyazın güzel olmadığını
Yıllar yılı kovalıyacaksın, saçında beyazı göreceksin,
Görmeyecek kadar yaşlı olsan bile
Saçının her telinde
Hatırla beni...
Bu resimde nereden çıktı böyle?
Şu ortadaki kadın yoksa sen misin?
Ya, bu yanındaki çocukta ne?
Anladım..! Evlenmişsin...
Sokaktaki bir çocokta olsa
Öylesine ezik ve yeğis,
Okşadığın zaman çocukları
Hatırla beni...
Ben sende bir Süleyman olarak kalabildim.
Sen, sen.., sen dedim ve bittim.
Bilirsin mekanı İmaret derler
Yolun düşerse eğer
Hatırla beni..
1973
Kayıt Tarihi : 19.10.2000 14:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!