Kırağı düştü kan damlayan söz yaşlarıma
Soğuk tuttu özlem kaynayan yanar dağlarıma
Dilime doladığım teni kanatan nostaljik şarkılarıma
Teninde savrulup kaybolduğum sevdalarıma
Yitirdiğim benliğin hezimet tutmuş kırıntılarıma
Gelin bulun bende, bana dair en ufak bir iz kaldıysa
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
