Ölmeye yüz tutmuş duygularımın kıyısındayım.
Ceplerimde umutsuzluk çiçekleri, solgun.
Dilimde bir nakarat, yüreğimde bir soru:
Neden?
Hayatın sarp ve sapa yollarında,
Bir çakıl taşı olma yolunda kendimizi parçalıyor olmamız...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta