Ölmeye yüz tutmuş duygularımın kıyısındayım.
Ceplerimde umutsuzluk çiçekleri, solgun.
Dilimde bir nakarat, yüreğimde bir soru:
Neden?
Hayatın sarp ve sapa yollarında,
Bir çakıl taşı olma yolunda kendimizi parçalıyor olmamız...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta