Hatırat-ı Kalb Şiiri - Mesut Akcan

yokluğunda öldüm sanırım
zaten yaşasam,
acı çekerdim sensizliğin arka bahçelerinde
dikenler dolanırdı ayaklarıma
koşamazdım hayalinin peşinden

daha neler; aşkım ben öldüm
zaten kendimi değil
hep aşkımı ölümsüz sayardım
ruhum değerli benim bedenim değil
bir gülüş bile bırakamadım hayata
sadece öldüm

biliyorsun güzelim ben artık öldüm
firar edeli çok oldu aklım
bir de bu gereksiz yaşama
ölüm-kalım
basit bir denklem olsa gerek
çabuk çözdüm
ve öldüm

sanamı kalırım yalan dünya
kalırsam bir yarin gözleri hatırına
o da artık çok uzaklarda
yeniden şekil alıyor sahipsiz zamanlarım
biçare kaldım
üzüldüm
ve öldüm

kim leylayı arar şimdi
kim bir yudum su dilenir aslısından
beni de ölümsüzleştirirmi
her hangi bir destan
düşündüm düşündüm
ve öldüm

inanmalısın bana ben öldüm
yada bir kaç beden büyüğünden kuşandığım
delirmişliğimin son aşamasındayım

ne dersen de; sevgilim ben öldüm
can çekişen bir kaç satır daha
mirasım olsun
içimden konuştuklarım artık dışımda
aldırma sen; ben bile ölümümü sevmedim
dinle bak bu da vasiyetim
birinci ve ikinci tekil şahıs
yeniden birinci çoğul şahıs olduğunda
söz veriyorum sana DİRİLECEĞİM...

*********

''ÇOK FAZLA SENSİZLİK YUTMUŞUM
AĞLADIM VE BOĞULMAKTAN KURTULDUM''

Mesut AKCAN 19.06.2010 12:02