Hatırası yeter ! Şiiri - Orhan Ertürkmen

Bilinmedik bir hüzün
Karanlık kalmış, sana dönük olmayan gönül yüzüm.
Bir tarafım hasretlik,
Anladım ki sana varan yolda adımlar eksik.
Aradım
Her şehre Medine denmezmiş değil.
Yalancı sevdaları sen biliyorlarmış değil.

Ya ne olur çağır geleyim yanına,
Ya da hatıraların yankılansın levlake levlak kulaklarıma.
Yȃd edeyim Makam-ı Mahmud ödüllü hayatını
Ya da sen hep gel rüyalarıma,
Amel edilmez deseler de amele olayım.

İzin ver geleyim, olsa da dünyevî maniler benim tarafa
Sen göreceksin ya!
Af olurum umuduyla bileyim.
Göreceksin umuduyla selam vereyim
Sesin geliyor gibi olsun kulaklarıma.

Yȃd edeyim yȃdını
Döndüğün yerlerde döneyim
Yazılar yazılsın seninle ilgili gönül duvarlarıma
Kaybolmasınlar için, sana giden yollara levhalar dikeyim
Sensiz geçen ömürlere eksiler çekeyim.

Olmadı Ömer sesin verilsin dil-i darıma
Ve ben pay alsam hikmetinden
Benim, sürüklerken uzaklara beni
Sen rüyalarda bile ismet
Ne olur beni en güzelin yoluna cezbet.

Yaşadıkların anlatılsın ders olsun, hatıran ise hatıralarım
Yaşatılsın, yaşam veren hayata hayat olsun hatıraların
Ve ben sonsuzluk eksikliği yaralarıma,
Şifa-ı şerif olan hayatını yeniden süreyim.
Hatıran yeter Ya RASULALLAH, HATIRAN YETER diyeyim!