Neyine güvenirsin dünyanın başı tufan sonu kıyamet, Neyine güvenirsin insanın damla sonu toprak
Ne varsa masiva başı yokluk sonu fena....
Neyine güvenirsin ...degil mi güveni verene layık güvenilmek elbette
Ne varki elinde Ölümü mü öldüreceksin
Ne varki kapatacak kabir kapısını elinde
Degil miki gideceksen !
İnsanca geldigin gibi insanca gitmeye bak
Bak elinde degilmiş isteyene sonsuz kalmak elbette !
Takdir sahibi tedbiri takdir etmiş olmalı
Ölüm gel davetine kesilmiş biletse
Olanlar olur Son çare iİk çare
Sonsuzluk Maliki , ilk söz hakkı sahibinin
Şifa Sunumu tevekkül demekmiş elin , el uzatamadıgı yerlerde elbette !
.
Tevekkül itimattır umuttur iktifadır Rable !
Rabbim yardım eyler kuluna, isterse sebebsiz isterse sebeple.
Sonsuz kudrete ram ol , kudretine itimat et hikmetini ittiham etme
O seni senden ziyade düşünür bekle edeple !
Orhan Ertürkmen
Kayıt Tarihi : 24.3.2020 17:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!