Mehtap sahili yıkıyorken sessiz...
Konuşuyorduk samimi içten herkes’den habersiz.
Gönlüme akıyordu tertemiz ince bir his
Dinliyordum onu endişesiz şüpesiz
Gözleri ruhumu aydınlatan bir ışıktı
Yıldızlar bizi kıskanan Mehtap hayran aşıktı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
