Hatıra Kanser Gibi Bulaşır Kana

Yapraksız ağaç mı bekler yalnız
Sabit olan ve değişmeyen
Hep içinde büyüyen, gelişen
Sorulu gözler mi hep durak

Mevsim gibi mi geleceksin
Sevginin ardına hasret ekerek
Ne olacak sevilmekle büyüyen, gülüşen
Gönül dediğim bahar özlemi toprak

Vefayı hatırlatmayacağım sana
Hatıra kanser gibi bulaşır kana
Neydi ki umutlarda değişen
Niçin dalını hazana bırakır yaprak

Tektin ve tiril tirildin
Bin defa öldün, bin dirildin
Öyle bir bağlılık ki delişen
İçi yakın, dışı sonsuzda ırak

Kuru bir ağaç gibi gör bedeni
Dal kurusu çıtırtıyla sev beni
Sarı bir sonbahar belki ilişen
Toprak gibi aç,susuz, kurak