Hatırmı aldık bir kahveden.
Sırtımızda satırın izi kalmadı
Kırk yıl pırangaya mahkum eden.
Kırk gün halimizi sormadı..
Ağacın gövdesi kırıldı artık.
Deli yürek yoruldu artık.
Sızımız tanrıdan soruldu artık.
Seslenen eden olmadı.
Eğilmedik diye namerde puşta.
Yoldamı kaldık sandın yolda yokuşta.
İleri sürüldük hep, dediler boğuşda...
Yaramızı saracak el, avuç olmadı..
Kalmadı siyahın ak dan farkı.
Bunlara it izi, at izinden tatlı.
O günah ortacı piçde saklı.
Konuşacak kürsümüz olmadı.
Kayıt Tarihi : 14.1.2022 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/14/hatira-hatira.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!