Hatıra Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Mevsimlerden ilkbahar,dağlar yeşil yeşildi.
Yaylalar renk renk çiçek,yollar ışışl ışlıdı.

Yeşil çimen,sarı, beyaz,mor çiçekler rengarenk.
Kuzunun melemesi,ördek sesi bin ahenk.

Yürüyerek vardım ben taştan akan pınara.
Gönlüme hücüm ett birden binbir hatıra...

Seneler öncesiydi yine böyle bir bahar.
Bize su vermişti bu kutsal pınar..

Avuçlarını tas yapıp demişti bana.
Susamışsın belli gelde içkana kana.

O güzel avuçlardan su içtim yudum yudum.
Sonra dizine yattım,ninnisiyle uyudum.

Haz duyardım içimden O'nun ürpermesiyle,
O türküler söylerdi; en sevdalı sesiyle..

'Şu dağlar olmasaydı,çiçeği solmasaydı,
Ölüm Allahın emri,ayrılık olmasaydı.'

O sesin ahengiyle dalmışım,uyumuşum,
Bana öyle gelir ki; onu düşte duymuşum.

Uyandım ki,gözleri ağlıyor ılık ılık,
Dedim: 'nen var'dedi'geldi ayrlık.'

Ağlaşarak ayrıldık,pınar yaslı,biz üzgün,
Erken bitti,felekten çaldığımız bir son gün...

Ziyaretgah edindim,her bahar bu pınara,
Geldiğimde canlanır,gönlümde o hatıra..