Gökyüzüne bak, yıldızlar nasıl da parlıyor,
Her biri birbirine umut barındırıyor.
Seninle geçen zaman, ne çabuk bitti,
Şimdi geriye kalan, sadece hatıralar ve mısralar.
Bir zamanlar neşeyle yaşardı kalpler,
Şimdi ise aklımda hüzün yankılanır.
Bir bardak su içsem de geçmez bu keder,
Sorma bana neredeyim, kayboldum ben de bu sefer.
Dost olmak varken, dert olduk birbirimize,
İnsanlık şimdi başkalarının dilinde.
Yorgunluk duygusuyla doluyum, nasıl da kaybettik birbirimizi,
Bir bakışta anlaşırdık, şimdi yabancıyız sanki.
Her şey bir ilaç gibi gelirdi, yollar kolay bulunurdu,
Şimdi ise mutluluk arar olduk, çaresizlik içinde.
Dertsiz, devasız olaylar, şimdi geçmişte saklı.
Etrafa bakıyorum, ne çok hatıra bırakmışız geride,
Ne kahve ne çay, hiçbiri avutmuyor artık beni,
Zalim felek, sen de unuttun gittin beni,
Kaybolmuş duygular içinde, bir çıkış yolu arıyorum,
Soruyorum kendime, neye yarar bu sızlamalar?
Bize kalan, bolca acı ve pişmanlık,
Keşke diyorum, keşke zamanı geri alabilsek.
Ama zaman acımasız, ileride hiç durmadan,
Ve biz, anılarımızla baş başa, kendi dünyamızda kaybolmuşuz sorgulamadan.
Kayıt Tarihi : 8.10.2024 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
