Ayak seslerini hissediyorum bazen hayat oburu kuytularımda.
Bir nefes kadar mı uzaksın?
Ve peşimde misin kuşkularım kadar?
Oysa sonsuz umutlara akan ırmaklarım var benim,
Çekici lezzetler yudumluyorum ömrümün pınarından,
Rüzgarından eğreti bir sonsuzluk çekiyorum içime,
Mutlulukla köşe kapmaca oynarken bluğa erdi huzur.
Suratından kıpkızıl öfkeler çıktı.
Hüzünlere asi geldi,
Endişe tabularını yıktı,
Fâni korkulara karşı çıktı...
Başında esen gözükara yel durdu sonra.
Pamuk ipliğine bağlı bu ara gönlüm.
Anlamları noktalara yükledim,
Gönlüme pamuktan üç nokta ördüm,
İlmeği kaçmış sözlerin,
Korkarım cümleler dokunur noktalarıma,
Gönlüm yerinden sökülür,
Dalında son yaprağıydık son baharın.
Gün ağarırken vurulduk sehere.
Serin bir sevdaya tutulduk sanki...
Alaca karanlıkta sonsuzluğu tattırdık gövdemize.
Bir güz bitimi sevdamızla tutunmuştuk kuruyan dala.
Ne var ki bir seher yeliyle sallandık ilkin.
Davetkâr kininin şânına nasıl da yaraşıyor gurur.
İthamlardan feyz alıp öfkemden hesap soruyorsun.
Dalkavuklarına sırt dayayıp gönül binamı yerle bir ediyorsun.
Çelik ipliklerle örülü o gurur;
Ağır başlı sabrım,her sabah divanına durur.
Sabır ki evrensel bir yas olur küçük dünyamda.
Çocuktum,
Bilmezdim toprağın yağmuru beklerkenki hüznünü,
Ayın denize sarkışını şımarıklığından sanırdım,
Ve toprağın yağmuru bekleyişini susuzluğundan…
Vuslatın enfes kokusunu duymasaydım topraktaki,
Bilmeyecektim nasıl olurmuş derinlik,
Çok oldu karanlığı katık edeli ufkumuza
Tüyü bitmemiş sözlerin hakkı satırlarımızda
Yarım kalmış sevdalar gevelerdik ağzımızda
Biz şehre güceniktik hep,erimeyen karlara
Sanırdık suların çekildiği yerde bekler bizi leyla
Gönlün cümle kapısını kapadım cümlelere,
Avlusunda suskunluk var,hareminde teslimiyet.
Belki bir söz zehir taşır gönlümün mahremine,
Darda kalır suskunluk,marazlanır sekinet...
Bir söz gelip saplansa gönlümün çeperine,
Hiddetlenir bakışlar zedelenir merhamet...
Bilirim bilmediklerim yakacak beni
Ellerim yıkılacak dermandan düşürürcesine diviti
Boşuna değil kıpırdanışı karşımda sökmemiş şafağın
Bir çıngar çıkarıp kanımda pıhtılanışı rüzgârın boşuna değil
Hangi hayrın alameti yüreğimi çatlatan hüzünler şenliği
Bilirim bir mevsim var bulutların örselendiği
tutulur yanı var mı bu karmaşık denklemin
korku salsam içine bilinmezler kaçar mı
toplasam bir yanımda elimde kalanları
tütün renginden başka elimde kalan var mı
katıla katıla geliyor üstüme kaygılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!