Yanlış hazanlarda
Yanlış insanları sevdim hep
Kar tanesinin berraklığında yaşamak istemiştim
İs karasında kaldı gözlerim
Yanlış yalanlarda
Bırakmak mı lazım aşkı,gitsin
Unutmak mı?
Yoksa sarıp göğsüne Leyla’nın
Uyutmak mı?
Aldatmak mı lazım aşkı,bitsin
Şimdi gidiyorsun ya,
Dur biraz...
Yıllanmış acılar sunayım sana
Aşk adına...
Küstüğüm günler biriktirmiştim
Aşk bitti
Yaşanılanların
Acısı kaldı saflığında
sessizliği
belki de…
Yıllanmış aşk ölümleri uykularımda
Eski bir taş köprüden atlayacağım
Kucağıma çöreklenmiş kuytu bir acı
Benden öte uzaklara kaçacağım
Uslanmış söz çiçekleri yatağımda
I
Sardunyalar da ağlar
Renklerinden
Sorgusuz sualsiz
Bir deniz akar
Bir gül goncasının alacasında
Soluklandı ömrümün kara yazgısı
Dağlarken içerimi sevdanın hüznü
Ellerim zemheri bir Ocak ikindisi
Günlerim aşk vurgunu
Bir çığlıktır
Alıp koynunda sakladığın
Ortalık salkım saçak
Bir dalga
Yeşeren korkundan…
Yüreğime kan düştü
Canıma hüzün
Gözlerimde dolanan
Yalnızca yüzün…
Yüreğime güz geldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!