Hatice Naime Karadağ Şiirleri - Şair Hat ...

Yar ateşin can evime düşende
Sinemde goncalar kurudu gitti
Has bahçemde yol gözleyen güller
Sen koklayamadan el aldı gitti

Kaldırıp perçemin seyran eyledim

bilmem şu feleğin nesi var bende
elleri yakamda ayırıp durur
bir canım bir kalbim onlarda sende
niye vazgeçmiyor vurur ha vurur

divanına durdum ellerim açtım

Gönlümde sevdalar tükenmiş kalmış
Açılan güllerim dalında solmuş
Yaşadığım yerler azabım olmuş
Gam ile yükledim kervanım gitmez

Yürekteki özlem mahşere kalmış

Gönül yarin arar kara geceler
Akşamı sabahı sayar gönüller
Yar ile sevdamız uyar geceler
Sinemde yar uyur mesut gönüller

Sevdalı yüreği saklar geceler

Ay karanlık gece yolum şaşırdım
Aşkın çadırına ömrüm düşürdüm
Yar senin aşkınla aklım kaçırdım
Dilerim sevdamla kahır çekesin

Uyudum dizinde mehtaba daldım

Nerdesin sevdiğim bulayım seni
Bulupta canıma sarayım seni
Özledim yüzünde açan gülleri
Alı güzel moru güzel sevdiğim

Yarimin gözleri sevdalar saklar

Ben seni bilemedim
Sandım yuvan kurulu
Ben düzen bozamadım
Canımdan uzak kaldım

Bilsem şansın yok idi

Kader yolum kesti yare gidemem
Tabipler gelsede yaram sararmam
Kerbelaya döndü yıkıldı dünyam
Elbet kavuşurum gönlüm çok üzgün

Divanedir gönlüm laf anlamıyor

Gönül dergahıma otağ kuruldu
Oturup kalmaya özün darmıdır
Çağıldayıp akan sular duruldu
Gönülden gönüle yollar varmıdır

Dosttan dosta olmaz bir kötü kelam

Dağlar gibi yüce aşılmaz olmuş
Dertlerim üstüme yürüyor bugün
Derman arar iken derbeder olmuş

Başımı dumanlar bürüyor bugün
Felek sefasını sürüyor bugün