Seni yazmak için değil,
Yaşamak için sevdim ben.
Henüz ne olduğunu bilmeden,
Yüzündeki maske düşmeden.
Duygularımdan çok düşüncemde,
Kapat gökyüzümdeki bütün maviyi
Bir buluttu, geçer gider desinler
Unut yeminimi, karanlık maziyi
Bir rüzgardı, eser geçer desinler.
Göm geçmişimizi geleceğine,
Öyle yer etmissinnki
içimde,
Yalnizligin kuytularinda
Soluksuz
Kaldigimda,
Nefes alan
Yaşamak mümkün değil madem
Ölmek isterim sevgili seninle
Dokunmak imkansız madem
Bir ben olayım teninde
Ay olamayacaksam gecene
Bir alay olayım düşüncene
Bekliyorsam seni,
Beni beklemedigin için.
Beklemiyorsan beni,
Seni bekledigim için.
Beklentiler bitmez sevgili,
Beklemeyi bilmedigin için.
Çık artık dünyamdan yaşamanı istemiyorum,
Vazgeç rüyalarımdanda, uyumak istiyorum,
Gecelerce hasret kaldığım o masum yüzüne
İnan, bir kez daha bakmak istemiyorum.
Muhtaç edeceğim seni bir bakışıma,
Bakışında ışık, sözlerinde teslim olan bir aşık.
En az benim kadarsın sende, apaçık.
Varsa seni düşününce yüzümde gülümseme,
Başkası değilsindir zaten, gülüşü küçümseme.
Okyanusun derinliklerinde
Nefes alabilme ihtimalinin imkansızlığında,
Tekrar bir arada olamamanın kaçınılmazlığında
İnce bir buz yaşadığım bu hayat,
Bir uçurumun kenarında durmak,
Ne yapacağını bilememek,
Yarınların belirsizliğiyle acı çekmek…
Benzersiz bir kaosun içinde,
Nargile dumanını içine çekmek,
Bu nasıl isyandır İstanbul,
Nice sevdalara dalgalandın sen,
Dalgalandın da,
Yine de bulamadın.
Bulamadın sana
Senin gibi yar İstanbul.
mrb
yüregine sağlık
ince çizgi!
çok anlamlı.