Sen duygularımın çiçek açtığında girdin hayatıma
Ya da açan çiçeklerin sebebi sendin
Belki umudumu suladın yağmursuz bir günde
Yapayalnızdım yapayalnız kalabalıklar içinde
Yangınvari bir gülüş yetti bana varlığında
Aslında hiç ihtiyacım yokken geldin ihtiyaçlar arasından
Onun memleketinde
Onun kokusu
Denizle vuruyor saçlarımın her teline
Soluğunu hissedemesemde tuzlu bir tat buluşuyor damağımla
Hafiften çalan eşsiz müziğin konakta bıraktığı tınıyla kapatıyorum gözlerimi
Senin hayalinle buluşuyorum sonra
Karanlık dakikalar anıların sorgulayıcı ölüm sessizliğine büründü
Bir kabus doldu tıklım tıklım beynime
Neydi beni vazgeçiren aslında vazgeçtiğim herşeyden
Yaraları sarmak mı yoksa yeniden kanatmak mı
Benden sana ne varsa umudum oldu
Senin ensemdeki soğukluğuna rağmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!