Bana bu yaşamayı çok gördü felek,
Her zaman kördüğüm ağını ördü felek…
Mutluluğu istedim bana zehrini sundu,
Beni bir defa değil hergün öldürdü felek…
Ben: sokaklara düşmüş boş bir serseri,
Ben: şifa bulmaz aşkın en son neferi,
Ben: aşk bineğinin dönen tekeri,
Ben: aşk şiirinin satır başıyım…
Sensiz geçen ömre bir dur desek mi? ...
Yoksa mutluluğu istemesek mi? ...
Yine bir aşk şarkısını tekrarlasın mı dudaklar? ...
Yoksa bu şarkının sözlerini duymasın mı kulaklar? ...
Gülmek; kanun dışı eylemim benim…
Gülmek; kan davalı benimle…
Gözyaşı; suyum,havam,ekmeğim benim…
Gözyaşı; kendimi bildim bileli benimle…
Yine bir aşk şarkısını söylüyorum ıslığımda,
Yine ilk aşkın heyecanını yaşıyorum…
Gözümün önüne geliyor otobüs durağı,
Ve seni görünce koşuyorum…
Hasretin acısını yüreğimize gömdük,
Sevmenin zorluğunu gurbet ellerde gördük…
Bıkmadık usanmadık hep savaş verdik ama,
Her güneş batışında bin kere öldük…
Sevmek; mutsuzluğu ve hasreti getirdi,
Sılayı unutturdu,hep gurbeti getirdi…
Eşi,dostu,yaranı hatırlamasak bile,
Sevmek aklımıza memleketi getirdi…
Aşkı.sevdayı,neş’eyi arayan heves,
Artıyor,çoğalıyor günbegün…
O sinsi rüzgar,o fısıltılı ses,
Bir aşkın itirafıydı dün…
Seni birkaç gündür görmedim,
Erzurum’un buzlu sokaklarında…
Gönlüm çırpınan insana döndü,
Çirkef hayatın bataklarında…
Bir gün boş kaldırımların,
Belki de taşlarını saymaktaydım…
Ve tek tük geçen insanlarda,
Bir tanıdık yüz aramaktaydım…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!