Acırım ona ki yanılmaz hayatınca
Vicdanı bir tuhaftır rüyasıza yatınca
Bir kez bile tahtanın yaşını sormamıştır
Ayak kuru, tuz kuru, yürek kuru odunca.
Tek ayak beklememiş ama hep tek kalmıştır
Erdemli kulesinde arş-ı ala katınca
Kendi kalesi önünde zinhar dokunmaz topa
Yürekmen mağluptur hep son düdükler ötünce
Yanılmamak en büyük yanılgıdır, o bunu
Ya anlar ya anlamaz can güneşi batınca
28 Temmuz 2003
Barış YıldırımKayıt Tarihi : 19.12.2004 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!