Gözlerinde dünyâ zevki parlarken,
Sen olmazı oldurmaya çalıştın.
Görünüşte Mecnûn gibi ağlarken,
Özde sen de günâhlara karıştın.
Âmîn dedin, olmayacak duâya.
Sen de düştün onlar gibi sahrâya.
Hatâ edip varmak için vâhaya,
La’în ile o gün tekrâr barıştın.
Kayıt Tarihi : 20.12.2013 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!