Siyahtan koyu mor bir şafak vakti
Kimsesiz bir parkın oturdum taşına
Düşünüp,hatalardan hatalara ağladım.
Bilerek üzülmenin gecen vaktine.
Atıp kurtulamadım yalnızlığın,vurgun gibi ıslığını.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Serzeniş güzel işlenmiş.
Uçan böceklere,kelebeklere,
içi delen ayrılığın acısını.
Seni ne kadar sevdiğimi
Kaybedince anladım,ah,ah.! .
Diline saglık
ah saygı değer şenses abla hiç yapmasak o hatalrı muhteşem bir şiir 10 puan benden. saygılarımla
hüzün dü satırların arasına sıkışan ........
ama hayat bazen yitirdiklerimizi geri vermiyor sevgili şenses hanım versede eskisi gibi olmuyor inanın...sevgiyle.
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta