Hatadır Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Aç insanın yediği mideye oturur ya
İşte öyle oturur içine, saflığına
Susamış iken, çatlayan al dudaklarına
Merhem değil, zehir sürerler parmaklarla

Bir güneş bulursun bulutların arasında
Mutluluk saçılır süzülen her ışığında
Ansızın bir gök gürültüsü ve bir fırtına
Bir savrulma, ve her şey manevi kayıplarda

Giden değerler ne dilde, ne de şarkılarda
İstediğini söyle, istediğin mısrada
Bağır bağırabildiğin kadar şu dünyada
İyi bak göreceksin, kimse yoktur yanında

Ne merhem bulursun çatlayan dudaklarına
Ne de güneşini bulutların arasında
Bulacağın tek şey var kendi yalnızlığında
Hepsi hatadır, doğduğunda yaşadığında