Şu hastanenin sandalyeleri var.
Ağlaşıp bekliyor insanlar.
Elde çare yok,
Söyleniyor dualar.
Telefon çalıyor, kulak onda.
Her an bekliyor bir çağırışı onda.
Bir yanda hüzün bir yanda aşk var.
Aklım babamda, gözlerim ise ağlıyor.
Zaten soğuk açılan kapılar.
Herkeste hüzün var, ağlayanlar.
Dilim varmıyor, kalem yazmıyor.
Aklımdakiler satırlara sığmıyor.
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 01:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Saltan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/25/hastane-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!