Hastalıkta ve Sağlıkta Şiiri - Necati Şi ...

Ne demiştik biz seninle yıllar önce
Söz verirken birbirimize?
Hani “bir ömür boyu” diye başlıyordu
“Hastalıkta ve sağlıkta..”
Diye bitiyordu…
“Hastalıkta ve sağlıkta..”

Sen benim koluma girecektin,
Hayatın dikenli yolunda yalnız yürümeyecektin..
Ben sana destek olacak,
Sen bana dayanacak,
Söz vermiştik o zaman birbirimize;
Bu hayat beraber yaşanacak…

Fakat
Önceliği sen kaptın, hastalandın..
Sanki yataklara çakıldın..
Devasız dertlere düşmüştün,
Devasız dertler…
“Ölür” dediler,
“Ölecek” dediler..
Beni terk edecek miydin?
Bırakıp gidecek miydin?
İnanamadım…
Oysa
Hastalığına bile razıydım..
Sen hasta yatarken
Gazeteni okumaya,
Yemeğini yedirmeye,
Yüzünü yıkamaya,
Üstünü başını değiştirmeye,
Hatta seni neşelensin diye,
Şarkı bile söylemeye razıydım…
Olmadı bir tanem,
Olmadı…
Senin yaptığına kalleşlik mi derler,
Yoksa
Ölüm mü kalleş,
Bilemedim…
“Hastalıkta ve sağlıkta” sözünü
Kalbimden silemedim…

Tarifsiz bir dert bu…
Anlatamıyorum…
Sen beni terk edince ne oldu biliyor musun?
Etrafımdaki arkadaşlar,
Beni hemen baş göz etmeye kalkıştılar…
“Erkek adamsın..” dediler,
“Yalnız yaşayamazsın..” dediler…
“İyi kötü birini bulup,
Hemen everelim..” seni dediler…
Nutkum tutuldu konuşamadım,
İnan yerine
Kimseyi koyamadım…

Senin yerine gelecek kişiye
Nasıl “bir tanem” derdim,
Nasıl gözlerine baka baka erirdim…
Nasıl derdim ona da,
“Hastalıkta ve sağlıkta…”
Onun için evlenmedim,
Evlenemedim…

Günler sensiz geçmez oldu,
Önceden su gibi geçerdi ya günler,
Şimdi saatler asır oldu…
Hayatın hiç,
Ama hiç tadı-tuzu kalmadı…

Artık çocuklar da gelmez oldu,
Torunlar büyüdü,
Koca koca adam oldu..
Askerden geldi en büyük,
Ortanca torun giydi gelinlik,
Nikâh memurunun önünde ne söz verdiler, biliyor musun?
“Hastalıkta ve sağlıkta…”
Yıkıldım o an,
Beynim zonkladı,
Şakaklarım birbirine girdi adeta…
Ne demekti “hastalıkta ve sağlıkta…”
Tutulamayacak bir sözdü bence…
Bu söz insanın elinde değildi bence…
Evet
Tutulamayacak bir söz,
Çok inançlı olsa da,
Kalplerden gelse de,
İnanarak söylense de, boş..
Bom boş…
Hiçbir şey yok aslında insanın elinde
Hükmetmek mümkün değil ki ecelin saatine…

Sen gittin,
Beni terk ettin,
Yapayalnız kalakaldım…
Bak şimdi görmüyorsun ama
Ben de hastalandım…
Biliyorum olmayacak,
Yanıma oturup hasta yatağımda,
Elimi tutan,
Bakışlarıyla içimi ısıtan…
Çorbamı verip,
Bir çocuk gibi
Beni avutan…

Ev bomboş,
Hiç ses yok,
Saatin tik takları bile farklı vuruyor..
Yalnız komedin üstündeki resmin bana gülüyor..
Resminle baş başa
Kalmakmış meğer “hastalıkta ve sağlıkta…”
Sen beni erken terk ettin,
Farkındayım sen istemedin,
Biliyorum sözünü çiğnemedin…
Kader bizi erken ayırdı…

Tut haydi bana verdiğin sözlerini
Yine ısıt avuçlarında
Buz gibi olan ellerimi…
“Bir tanem” de bana eskisi gibi
Dik gözlerime kara gözlerini…
Sağa sola dönmekten bıktım
Bu buz gibi yatakta..
Ölüm gelsin diye bekliyorum,
Az kaldı dayan vuslata..
Sırf sen verdiğin sözden döndüğün için,
Oyunu bozacağım, yanına koşacağım..

Yalnız yaşamak zehir oldu bu dünyada..
Hiçbir yere sığamadım..
Mezar yerimi bile ayırttım
Mezarının yanında…
Nasip olursa eğer
Gömüleceğim yanına…
Sözümü tutmak uğruna,
Her aldığım nefes sanki artık oldu zehir,
Bari yan yana olsun
Birbirine hasret iki kabir…
Belki konuşuruz fırsat buldukça,
Hani, söz vermiştin ya sen bana;
“Hastalıkta ve sağlıkta…”

26.04.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara