Eskisi gibi binemiyorum atıma, Diyarbakır boylarında
Ne kızlar tavlamıştım halbu ki,boyumla posumla
Biliyorum kendim olamayacağım hayatım boyunca
Bu hastalık yer bitirir beni…
Ülkemi savunurdum,kendim olduğum başkentim de
Nevruz ateşiyle tutuşurdum yüz binlerle
Devamı arardım, yıkılmadan ayaklarımın üstünde
Bu hastalık yer bitirir beni…
Resimler çizerdim kan kokan mahallemde
Ölüm korkusu yaşamak istemezdim resimlerimde
Kalemi mi tutacak gücüm bile kalmadı bedenimde
Bu hastalık yer bitirir beni
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!